Sadece Sana Özel, 2018

“Sadece Sana Özel” şehrin istenmeyen -öteki- yüzünü kompozisyona dahil eder. İzleyiciyi, şehir ışıklarının aydınlatmaktan kaçındığı gerçekle buluşturmayı hesaplar. “Sadece Sana Özel”, şehrin tek başına bir tüketim merkezi olarak görülmesine eleştiride bulunur. Şehrin ışıltılı yüzeyinin ve lüks tüketimle bir talep merkezine dönüşmesinin bedeli, gözlerden uzakta ödenir. Şehrin ışıltısını gölgeleyen her şey alandan uzaklaştırılır. Bu arzular şehrinin vaat ettikleri, temel ihtiyaç korkumuzu çoktan aştığımızı düşünen, ihtiyaçlarımızı giderirken eğlenmemizi bekleyen statüsel programlara yöneliktir. “Sadece Sana Özel” kız çocuğunun omuzlarında servis edilir. Farklı şekillerde istismara maruz kalan şehrin altyapısı ve üst yüzeyi, yine kız çocuğu imgesiyle desteklenir. Şehrin atıkları talep unsuru olan dondurma şeklinde ele alınır. Beden ile bina (inşaa) birbirinin muadili olur. Şehrin ulaşımını sağlayan metro, fare kafesindeki çemberle çalışır. Dondurmanın besin değeri bakımından zayıf fakat lüks tüketimde talep edilen bir besin olması, bu şehrin imgeler dünyasını özetler. 

Zombi Şehir, 2019

Zombi Şehir, Ophiocordyceps Unilateralis adındaki bir mantarın hayatta kalma biçimine atıfta bulunur. Çoğunlukla kelebek veya karınca gibi hayvanlar için tehlikeli bir mantar olan Ophiocordyceps Unilateralis, önce hayvanın zihnini bulandırır ardından, kendisinin üzerinde yaşayabilmesi için kelebeği güvenli bir alana sürer. Ardından ölü kelebeğin üzerinde üremeye başlar. Mantar kelebeğin bedeni un ufak olana kadar kelebeğin bedeninde yaşamını sürdürür, kelebeğin fiziksel olarak yok oluşundan habersizdir. 

Zombi Şehir, bu mantarın hayatta kalma biçimiyle, insanın dünyayla olan ilişkisine odaklanır. İnsanın dünyanın başına gelmiş bir virüs veya tehlikeli bir mantar olabileceğinden şüphelenir? 

Zombi Şehir’ de insanların oluşturduğu bir şehirin tıpkı mantarlar gibi kelebeğin kanatlarında kurulduğunu görürüz. Ele geçirilen bir toprağın manipülasyonuna, üzerine yerleşilmesine ve insanların topraklara yayılmasına şahit oluruz. Tıpkı mantarlar gibi kelebeğin sonunu getireceğini görüyor olsa da kendini durduramayışına şaşarız. Üremeyi destekleyen bir bereket tanrısı ve saldırganca tüketmeyi koşullayın gökdelenler karanlığın içinde kendini gösterir. 

Zombi Şehir, kurulan medeniyetlerdeki insanların vicdanlarına rağmen bu yıkıcı ilerleyişin sebebinin mülkiyet kavramıyla ilişkili olduğunu söyler. Zombi Şehir, iktidar merkezlerinin bireylere verdiği mülk edinme hakkının dolayısıyla sınıflı toplum yapısının, insanın doğayı kavrayışına nasıl tesir ettiğinden bahseder.

Kelebeğin kanatlarında kurulmuş olan bu mikro şehirde bir çok insana ait mülkler ve farklı sınıflara ait mimari yapılara rastlarız. Askeriyesi, iş kuleleri, gökte bir tanrısı ve bayrağı olan micro bir medeniyet izleriz. En zenginin en üstte olduğu, yoksulun bu zincirde en zayıf halka olarak görüldüğü bu mülk dünyasında, kelebeğin sırtında beraber yaşamalarına rağmen en yoksulun da altında mülk edinemeyen insan dışı canlılar olduğunu görürüz.

Mülk kavramının koruyucusu militarizm ve bürokrasi tanrının kendilerini kutsadığı fikriyle, bu sınıflı toplum yapısında kutsal  ve en vicdanlı olma sıfatlarını da üstlerine almış vaziyette. Tanrı-devletleri hatırlayalım.

Zombi Şehir, sadece insana ait olduğu varsayılan irade fikrinin mülk edinmeyle olan güçlü bağına ışık tutar. Sınıflı toplum yapısının iradeyi sahip olunan servete göre senkronize dağıttığına vurgu yapar. Sınıfılı toplumdan muzdarip insanların ve insan olmayan canlıların mülk kavramından azade haysiyetlerini onlara tekrar hatırlatır. 

















Hesap Lütfen / Check Please, 2021

“Hesap Lütfen”, elleri dolup taşan, ayaklarına paten giymiş, müşterilere son sürat yetişmeye çalışan bir garson figürünün etrafında şekillenir. Ellerinde tepsiler ve tabaklar görmeyi beklerken, kara parçaları ve kara parçalarının üstünde ışıltı şehirlerle karşılaşırız. Resimde kara parçaları, bedenin uzuvları ve servis ekipmanları birbirlerine girer. Resim, emek sömrüsüyle ekolojik sömürü arasındaki paralelliklere işaret eder.

İnsanın doğaya parazit gibi yayıldığını, vermeden alan bencil bir istilacı olduğundan bahseder. Dünya insan için sadece bir konaktır. Doğumundan ölümüne kiraladığı bir otel odası. İnsanların parazitler için birer konak olduğu gibi.

Resim, kıtalar arası lüks seyahatleri mercek altına alır. “Hesap Lütfen”, dünyanın hangi kıtasındaki hangi şehre gidildiğinin pek öneminin olmadığını söyler. Ülke sınırlarını, kültürel mirası, coğrafyayı da satın alabilecek kişinin servetini parlatan kurulama bezini gözler önüne serer.

İsimsiz/ Untitled, 2021

Erkeklik öylesine kırılgan bir özelliktir ki doğuştan verilen bu yüce sıfatın tekrar tekrar kazanılması gerekir. Diğerleri gibi, özellikle “kadın“ gibi merkezin dışına itilmemek için sürekli ispatlanması gereken bir sıfattır erkeklik. “Ötekiler” merkezin insafına bağlı yaşarken, beyaz erkek merkezin kendisine doğar. Doğumundan itibaren bu kompleksli zümrenin içinde kalmak için sürekli erkekliğini hatırlatması gerekir. Erkek beden kırılgan erkekliği koruyabildiği ve bu erkeklik performansına sabrı yettiği sürece merkeze yakın durabilecektir. Yoksa günbegün merkezden uzaklaşacak ve ötekileştirilecektir. Psikolojik açıdan “erkekliğe” dair istatistikler erkeklerin “erkeklikleriyle” ilgili kaygıları yükseldikçe veya çevre tarafından “erkeklikleri” onaylanmayınca öfke ve şiddet eğilimlerinde artış görüldüğünü saptanmakta.